ad 1 – de recitatieven

De recitatieven bevatten de letterlijke Evangelietekst, zoals die gelezen zou worden. Bach heeft een keuze gemaakt in de belangrijkheid van woorden, lettergrepen en zinsdelen door de plaatsing op betoonde dan wel onbetoonde lettergrepen en door het gebruik van timing en harmonie. Dat legde dwingende beperkingen op aan de vertaling, waardoor bijv. het inruilen van de oorspronkelijke Duitse tekst voor de Nieuwe Bijbelvertaling onmogelijk bleek. Waardoor bij mij de vraag opkwam: in hoeverre zou het eigenlijk wenselijk zijn t.o.v. het overige taalidioom binnen het werk wanneer de recitatieven een zo eigentijds karakter zouden dragen? Ik heb de recitatieven daarom vertaald met een voortdurende blik op een zestal Bijbelvertalingen, te weten:

• de Statenvertaling,
• de herziene Statenvertaling,
• de NBG vertaling 1951,
• de Willibrord vertaling 1995
• de Groot Nieuwsbijbel 1996 en
• de Nieuwe Bijbelvertaling.


Terug naar Overzicht